Temat tygodnia: Dbamy o Ziemię
1. Słuchanie wiersza Danuty Gellnerowej „Co to jest przyroda?”
To drzewa i kwiaty, i liście, i woda.
Motyl nad łąką, biała stokrotka.
Przyroda jest wokół, wszędzie ją spotkasz.
Ptak rozśpiewany, gadające świerszcze.
Powiedzcie, proszę, co jeszcze, co jeszcze.
Szanuj przyrodę, kochaj przyrodę.
Kwiatom w doniczkach nie żałuj wody.
Dbaj o trawniki! Niech koło domu będzie wesoło, będzie zielono.
Rozmowa na temat wiersza.
− Co to jest przyroda?
− Jak należy o nią dbać?
− Co to znaczy: szanować przyrodę?
2. Zabawy ruchowe
• Zabawa orientacyjno-porządkowa „Ptaki w gniazdach”. Przy dźwiękach bębenka dziecko – ptak – porusza się swobodnie pomiędzy rozłożonymi na podłodze obręczami. Przerwa w grze jest sygnałem, że ptak musi schować się do obręczy – gniazda.
• Ćwiczenia oddechowe. Dziecko naśladuje wąchanie trzymanego w dłoni kwiatka. Wciąga powietrze nosem, a wydycha – ustami.
• Zabawa „Wycieraczki”. Dziecko leży tyłem, a drugie / lub rodzic/ ciągnie je za nogi po podłodze. Po chwili można zamienić się rolami.
• Zabawa „Obserwujemy przyrodę”. Dziecko leży przodem na podłodze. Naśladuje przyglądanie się zwierzętom przez lornetkę, dlatego co chwilę unosi łokcie nad podłogę, trzymając dłonie przy oczach.
• Zabawa ruchowa „Ziemia, woda, powietrze”. Dziecko stoi swobodnie na dywanie. Na hasło: Ziemia – dotyka dłońmi podłogi, przykucając jednocześnie. Na hasło: Woda – chwyta dłońmi za kolana. Na hasło: Powietrze – wskazuje przestrzeń nad głową. Rodzic podaje hasła w różnej kolejności.
3. Zabawa słowna
Co by było…? Swobodne wypowiedzi na tematy:
Co by było, gdyby na Ziemi nie było zwierząt?
Jak wyglądałby świat, gdyby nie było na nim kwiatów?
Po co nam przyroda?
4. Zrozumienie zależności występujących w świecie przyrody.
− Kto jest ważniejszy w przyrodzie – rośliny czy zwierzęta?
− Czy mogłyby żyć na świecie zwierzęta, gdyby nie było roślin?
− Co jest potrzebne do tego, aby mogły rosnąć rośliny?
5. Zabawa pantomimiczna z elementem dramy – Roślina chce pić.
Dziecko próbuje się wczuć w rolę rośliny, której brakuje wody. Swoją mimiką, ruchem głowy, ciała pokazuje, jak czuje się roślina, która usycha i potrzebuje wody.
Rozmowa po zabawie.
− Jak czułeś się w roli rośliny, która potrzebuje wody?
− Czy trudno było to pokazać?
− Jak będzie się zachowywać roślina, która będzie mogła korzystać tylko z brudnej wody?
− Czy tylko woda jest potrzebna roślinom?
6. Słuchanie ciekawostek na temat roślin.
Rośliny, tak jak ludzie i zwierzęta, oddychają: pochłaniają szkodliwe gazy (dwutlenek węgla), a wydzielają tlen, który jest potrzebny do oddychania ludziom i zwierzętom. Jeżeli ziemia, woda i powietrze są zanieczyszczone, to szkodzą ludziom, zwierzętom i roślinom, które wtedy chorują.
7. Oglądanie zdjęcia żab. Słuchanie ciekawostek na ich temat.
Żaby to rodzina płazów bezogonowych. W Polsce spotykamy: żaby jeziorkowe, żaby wodne, żaby śmieszki, żaby moczarowe, żaby dalmatyńskie, żaby trawne. Mają długi język, którym łowią pożywienie. Charakterystycznym elementem ich budowy są też wydłużone, tylne kończyny przystosowane do wykonywania skoków. Lubią wygrzewać się na słońcu, częściowo zanurzone w wodzie lub będąc na słonecznym brzegu. Gdy jest im gorąco – kąpią się. Jedzą owady (osy, muchy, mrówki…), pająki, małe ryby, ślimaki… Chętnie jedzą je jeże, dużo mniej chętnie – bociany (w czasie karmienia młodych zdarza im się łapać żaby).
8. Zabawa Dokończ zdanie.
Rodzic wypowiada początek zdania, a dziecko za każdym razem próbują podać jego inne zakończenie.
Np.: Dbać o przyrodę to znaczy… (nie zrywać roślin).
Dbać o przyrodę to znaczy… (nie deptać trawników).
Dbać o przyrodę to znaczy… (oszczędzać wodę)
9. Zabawy przy piosence Nasze uszy słyszą świat (sł. Dorota Gellner, muz. K. Kwiatkowska)
Podczas pierwszej zwrotki dziecko spaceruje po pokoju , przyglądając się domkowi, niebu, trawie… Podczas refrenu zatrzymują się i wspólnie z rodzicem wyklaskuje rytm piosenki. Podczas drugiej zwrotki dziecko spaceruje po pokoju, wąchając kwiatki, a potem głośno kicha.
Rozmowa na temat piosenki.
− Z ilu zwrotek składa się piosenka?
− Czy ma refren?
− Co robią oczy? Co robią uszy?
− Do czego służy nosek? 4. Zabawa przy piosence.
10. Zabawa Pozwólcie mówić papierkom.
Rodzic mówi, że często zaśmiecamy papierami różne miejsca, ale papier można także wykorzystać do różnych ćwiczeń słuchowych. Daje dziecku po małej kartce papieru.
• Dziecko drze trzymaną kartkę na dwie części, wsłuchując się w odgłos, który powstaje podczas wykonywania tej czynności.
• Dziecko drze papier najpierw bardzo szybko, a potem – bardzo wolno. Zwracając uwagę na różnice między powstającymi dźwiękami.
• Zgniata różne rodzaje papieru i plastikowe torebki. Przysłuchuje się powstałym dźwiękom.
• Dziecko robi papierowe kulki różnej wielkości, a następnie nasłuchuje, jakie odgłosy powstają, gdy upuszcza kulki na podłogę.
• Dziecko wrzuca zgnieciony papier do kosza.
11. Zapoznanie z budową motyla.
Dziecko ogląda duży obrazek motyla. Wymienia części ciała motyla i wskazuje je na obrazku. Słuchanie ciekawostek na temat motyli.
Motyle to owady zwane łuskoskrzydłymi. Dzielimy je ze względu na: wygląd, porę lotu (motyle dzienne, ćmy) oraz wielkość (motyle większe, motyle mniejsze). Jest to druga pod względem liczebności grupa owadów (na świecie jest 150 tysięcy gatunków motyli; w Polsce – ponad 3 tysiące). Ciało motyla jest zbudowane z trzech części: głowy, tułowia, odwłoka. Na głowie znajdują się: para oczu złożonych, para czułków oraz ssący aparat gębowy. Większość motyli odżywia się nektarem kwiatowym. Na czułkach znajdują się receptory zapachu oraz narządy (Johnstona) słuchu i równowagi, wychwytujące drgania powietrza. Tułów składa się z trzech segmentów. Na nim znajdują się trzy pary odnóży oraz dwie pary skrzydeł. Skrzydła są pokryte drobnymi łuskami.
12. Praca plastyczna „Motyl”.
Dziecko z pomocą rodzica zgina kartkę na pół. Następnie maluje farbami na jednej stronie jak najbardziej kolorowego i dużego motyla. Rodzic pomaga dziecku zgiąć kartkę i przykryć namalowaną cześć. Na koniec dziecko odgina kartkę i ogląda pięknego motyla.
13. Zabawy guzikami.
Dziecko dostaje 10 guzików. Liczy je i podaje ich liczbę.
• Układanie dowolnej postaci z guzików. Nazywanie jej.
• Segregowanie guzików pod względem kształtu. – Czym różnią się guziki? Dziecko segreguje guziki na te w kształcie koła, na kwadratowe i na trójkątne. Liczy guziki w każdym kształcie i układa przy nich kartoniki z odpowiednimi cyframi.
• Segregowanie guzików pod względem liczby dziurek. Dziecko segregują guziki na te z dwiema dziurkami, z trzema i z czterema. Liczy guziki z określoną liczbą dziurek i układa przy nich kartoniki z odpowiednimi cyframi.
• Wyszukiwanie guzików mających dwie cechy: są w kształcie koła i mają cztery dziurki. Dziecko szuka wśród swoich guzików takich, które spełniają te kryteria. Liczy, ile jest guzików okrągłych o czterech dziurkach. − Na podstawie jakich innych dwóch cech możemy wyszukiwać guziki? (Np. w kształcie trójkąta, mających dwie dziurki; w kształcie kwadratu, z czterema dziurkami…).
14. Słuchanie wiersza A. Widzowskiej Przyjaciel przyrody.
My, przedszkolaki na ziemskiej kuli, wiemy, że Ziemię trzeba przytulić, zadbać o lasy, powietrze, wodę, kwiaty, zwierzęta – całą przyrodę!
To źle marnować wodę w kąpieli od poniedziałku aż do niedzieli. Po co bez przerwy nurkować w wannie? Lepiej z prysznica zrobić fontannę!
Torba foliowa szczerzy zębiska. – Jestem z plastiku, sztuczna i śliska. Gdy będę plackiem leżeć na wodzie, fokom i żółwiom chętnie zaszkodzę! – Ja także! – wrzeszczy ze szkła butelka. – W lesie się smażę niczym iskierka, a gdy rozgrzeję się jak ognisko, pożar wywołam i spalę wszystko!
– Czy wy nie wiecie, okropne śmieci, że na planecie mieszkają dzieci? Szust! Posprzątamy bałagan wielki, osobno papier, plastik, butelki!
Pstryk! Pamiętamy, by gasić światło, wiemy, że pożar wywołać łatwo, a gdy widzimy sarenkę w lesie, to nie wrzeszczymy, aż echo niesie! Ten, kto przyrodę niszczy i truje, niech się kolcami jeża pokłuje!
Rozmowa na temat wiersza.
− O co należy zadbać w przyrodzie?
− Czego nie należy marnować?
− Czego nie należy robić z plastikowymi i szklanymi opakowaniami?
− Dlaczego należy segregować śmieci?
− Co powinno spotkać tych, którzy nie dbają o przyrodę?
Podawanie cech przyjaciela przyrody.
Przyjaciel przyrody: • nie łamie gałęzi drzew • nie depcze trawników w parku, na skwerze • nie śmieci • nie zrywa roślin • nie zostawia kapiących kranów • wychodząc z pomieszczenia, gasi światło.
15. Karty pracy – Chętne dzieci mogą wypełnić załączone karty pracy.
POWODZENIA !!!