ŁĄKA W MAJU
1. Rozpoznawanie i nazywanie roślin i zwierząt – mieszkańców łąki.
Dziecko ogląda książki o tematyce przyrodniczej. Rozpoznaje i nazywa znane mu rośliny i zwierzęta zamieszkujące łąkę. Rodzic zapoznaje z nazwami tych, które są dziecku nieznane. Przekazuje podstawowe informacje na ich temat.
2. Zapachy dochodzące z łąki – rozpoznawanie ziół po zapachu.
Rodzic układa zdjęcia przedstawiające rosnące na łące zioła: lawendę, szałwię, miętę. Podaje ich nazwy. Obok zdjęć układa pojemniki z ziołami. Następnie przekazuje dziecku jeden pojemnik z zapachem szałwii. Dziecko wącha, a następnie opisują swoje wrażenia. Potem przekazuje kolejny pojemnik z zapachem lawendy, a potem – z zapachem mięty. Rodzic ustawia zdjęcia ziół obok właściwych zapachów.
3. Zabawa ruchowa z elementem równowagi – Kwiaty na łące.
Dziecko jest kwiatem, który rosnie na łące. Stoi z rękami opuszczonymi wzdłuż tułowia. Rodzic pokazuje żółty krążek symbolizujący słońce. Kwiat rozkwita – dziecko staje na jednej nodze, unosi powoli wyprostowane ręce, najpierw do boku, a następnie do góry. Rodzic opuszcza krążek – słońce zachodzi. Dziecko opuszcza wolno ręce, układa je wzdłuż tułowia, ponownie staje na dwóch nogach. Następuje zmiana nóg.
4. Łąka w maju – wycieczka na łąkę, połączona z zabawami badawczymi.
Rodzic zapoznaje dziecko z celem wycieczki. Pokazuje album zawierający zdjęcia roślin i zwierząt, które można spotkać na łące, i informacje o nich. Pokazuje pozostałe rzeczy, które zabierze na łąkę.
- Określanie kolorów na łące w maju. Dziecko przygląda się łące. Zastanawia się, jakiego koloru jest na niej najwięcej. Opisuje wrażenia, jakie budzi w nim widok łąki. Rodzic wykonuje zdjęcia. (aparat)
- Obserwowanie kwiatów na łące. Rozpoznawanie i nazywanie znanych dziecku gatunków. (Lupy lub szkła powiększające). Dziecko spacerują po łące. Obserwuje przez lupę rosnące na niej kwiaty. Nazywa znane gatunki. Wącha je. Opisują swoje wrażenia. Pyta rodzica o nieznane mu rośliny. Wspólnie poszukują ich w albumie. Rodzic czyta ciekawostki na temat wybranych przez dziecko roślin. Wykonuje zdjęcia wybranym kwiatom.
- Poszukiwanie na łące stokrotki, koniczyny i złocienia. (Zdjęcia przedstawiające stokrotkę, koniczynę i złocień polny). Rodzic wręcza dziecku zdjęcia kwiatów: stokrotkę, koniczynę lub złocień polny. Zapoznaje dziecko z ich nazwami. Zachęca do poszukiwania tych kwiatów na łące i dokładnych obserwacji. Prosi, aby dziecko zebrało po kilka kwiatów do domowego kącika przyrody. Po zakończeniu zadania wspólnie siadają na kocach.
- Obserwowanie życia na łące. Dziecko obserwuje za pomocą lupy lub szkła powiększającego zwierzęta, które żyją na łące (np.: mrówkę, biedronkę, motyla, ślimaka). Opisuje ich wygląd, zauważone cechy, np. kształt i kolory muszli ślimaków, kolory skrzydeł motyli, liczbę kropek na pancerzyku biedronki. Odnajduj i wskazuje miejsca, w których poszczególnych zwierząt jest najwięcej, np. na jakim kolorze kwiatów najczęściej siadają pszczoły lub motyle, gdzie jest najwięcej ślimaków. Rodzic wykonuje zdjęcia wybranym przez dzieci zwierzętom.
- Słuchanie odgłosów dochodzących z łąki. Dziecko kładzie się na kocu, zamykają oczy i wsłuchuję się w odgłosy dochodzące z łąki. Rozpoznaje i nazywa dźwięki. Opisuje swoje wrażenia słuchowe.
5. Łąka w maju – malowanie na mokrym kleju.
Dla każdego dziecka biała kartka z bloku technicznego, płynny klej, pędzelek, farby plakatowe (jeśli są gęste, dobrze je rozcieńczyć wodą). Rodzic prosi, aby dziecko przypomniało sobie, jak wyglądała łąka, którą widziało na wycieczce. Dziecko opisuję swoje wrażenia. Wymienia kolory, jakich dostrzegło na łące najwięcej. Rodzic proponuje namalowanie tej samej łąki za pomocą techniki malowanie na mokrym kleju. Dziecko pokrywa sztywną kartkę płynnym klejem. Następnie maluje farbami na mokrym podkładzie, palcami lub pędzlem. Stara się odtworzyć taki koloryt łąki, jaki zapamiętało z wycieczki. Po zakończeniu zadania odkłada prace do wyschnięcia.
6. Słuchanie piosenki Na majowej łące (sł. i muz. Joanna Pietrzak).
I. Zielona żabka, bocian, skowronek,
zając, motylek, kilka biedronek
tańczą na łące, skaczą, fruwają
i na swój koncert nas zapraszają.
Ref.: Kum, kum, kle, kle, kle.
Cyt, cyt, rechu, rech!
Na łące słychać wesoły śpiew!
II. Na maku usiadł mały motylek,
potem z biedronką tańczył przez chwilę.
Zając i świerszcze skaczą po trawie,
dużo radości jest w tej zabawie.
Ref.: Kum, kum, kle, kle…
Rodzic zadaje dziecku pytania dotyczące tekstu piosenki.
- O czym jest nasza piosenka?
- Jakie zwierzęta mieszkają na łące?
- Co postanowili zorganizować mieszkańcy łąki?
- Dlaczego wszyscy mieszkańcy łąki są tacy radośni?
7. Słuchanie opowiadania Ewy Stadtmüller Smok łąkowy wielogłowy.
– O czym wam poczytać? – zapytała mama, rozsiadając się wygodnie w fotelu ustawionym między łóżkami dzieci.
– O Kubusiu Puchatku – zdecydowała natychmiast Ada. – Jak zaprosił Prosiaczka na piknik…
– Piknik! – wykrzyknął Olek. – Zupełnie zapomniałem! Jutro jedziemy na piknik i pani prosiła, żeby każdy miał w plecaczku coś dobrego, czym mógłby poczęstować innych.
– Masz szczęście, że wczoraj upiekłam ciasteczka – uspokoiła go mama – zapakujemy je do plastikowego pudełka, dorzucimy torebkę suszonych owoców i będziesz miał się czym dzielić. A dokąd się wybieracie?
– Na łąkę. Pani powiedziała, że pojedziemy autobusem do ostatniego przystanku i kawałek przejdziemy piechotą.
– I bardzo dobrze – ucieszyła się mama. – Trochę ruchu wam się przyda. Jazdą autobusem najbardziej zachwycony był Oskar, którego rodzice codziennie przywozili do przedszkola samochodem. Przez całą drogę gadał, śpiewał, wygłupiał się z kolegami i podjadał smakołyki, które mama spakowała mu do plecaczka.
– Dalej pójdziemy na piechotę – oświadczyła pani, gdy wysiedli na ostatnim przystanku.
– Abyśmy się nie nudzili, proponuję marsz w rytmie naszych przedszkolnych przebojów. Trzy, cztery – zaczynamy: Gdzie strumyk płynie z wolna, rozsiewa zioła maj…
Olek nawet nie przypuszczał, jak bardzo takie wspólne śpiewanie pomaga wędrować. Nawet się nie obejrzeli, a już byli na miejscu.
– Jak tu ślicznie… – westchnęła Zuzia.
Faktycznie, rozgrzana słońcem łąka pachniała cudnie, słoneczko przyświecało, pszczoły bzyczały… Pani rozłożyła na trawie wielki koc, a na nim obrus w kratkę i papierowe talerze.
– Proponuję, abyśmy wyjęli z plecaczków wszystkie smakołyki, a potem częstowali się tym, na co kto ma ochotę.
Z początku niektórzy ociągali się trochę, ale kiedy Zosia poukładała na talerzach drożdżówki z makiem, Bartek orzechowe chrupki, a Zuzia pachnące jabłuszka, wszyscy po kolei opróżnili plecaczki.
– Ciekawe, że na świeżym powietrzu wszystko smakuje lepiej – pomyślał Olek, pałaszując z apetytem zwykłe słone paluszki przyniesione przez Madzię.
– A teraz możecie się pobawić – oznajmiła pani, gdy na trawie nie pozostał już żaden ślad po tygryskowej uczcie.
Kasia z Oliwką natychmiast pobiegły zbierać kwiatki, z których postanowiły upleść sobie wianki. Ania, Malwina i Dominika bawiły się w zgadywanki. Konrad z Bartkiem napompowali piłkę plażową i zaczęli grać, a Olek, Adaś i Kuba położyli się na kocu i obserwowali wędrujące po niebie obłoki.
– Patrzcie, ten duży wygląda jak motyl – skojarzyło się Adasiowi.
– A ten mniejszy jak zając – zauważył Kuba. – O, jak mu się wydłużyły uszy… Trzeci obłoczek nie przypominał kształtem żadnego zwierzaka.
– Ani to żaba, ani ślimak – mruczał pod nosem Olek. – Już wiem! – wykrzyknął nagle. – To jest SMOK, KTÓREGO NIE WIDAĆ, bardzo groźny i podstępny. Skrada się po cichutku, a jego obecność zdradzają lekko poruszające się trawy.
Ledwo wypowiedział te słowa, łąka zafalowała gwałtownie.
– Ratunku! – wrzasnął Adaś, zrywając się na równe nogi, a Kuba, na wszelki wypadek, schował się za Olka.
– Spokojnie, to tylko wiatr… – próbowała uspokoić chłopców pani.
– Na… na pewno? – wyjąkał ciężko przestraszony Adaś.
– Oczywiście! – usłyszał.
– A ja wcale nie byłbym tego taki pewny – szepnął do Kuby Olek, nie spuszczając oczu z rozkołysanych traw.
Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.
- Co można robić podczas pobytu na łące?
- Jakie zwierzęta można spotkać na łące?
8. Ćwiczenie artykulacyjne – Kto mieszka na łące.
Sylwety dla N.: żabki, bociana, skowronka, świerszcza. Dziecko swobodnie maszerują w rytmie bębenka, w dowolnym kierunku. Na dźwięk tamburynu zatrzymują się. Rodzic unosi wybraną przez siebie sylwetę. Dziecko naśladuje dźwięki wydawane przez zwierzęta przedstawione na sylwecie.
9. Zabawy na świeżym powietrzu (w ogrodzie lub na balkonie)
Obserwowanie chmur na niebie. Ćwiczenia wyobraźni.
10. Wycinanie kół z kolorowych kartek. Tworzenie kompozycji kwiatowych.
Dla każdego dziecka: kartka w białym kolorze i kartki w różnych kolorach, nożyczki, ołówki, szablony kół. Rodzic układa na stole kartki oraz szablony kół. Dziecko odrysowuje na kolorowych kartkach koła,a następnie je wycina. Układa z kolorowych kół na białej kartce dowolne kompozycje kwiatowe.
11. Życie na łące – zajęcia matematyczne z elementami ćwiczeń ortofonicznych.
Grupowanie sylwet kwiatów według koloru lub kształtu. Sylwety kwiatów wycięte z papieru kolorowego: po pięć czerwonych maków, żółtych złocieni, białej koniczyny, fioletowej koniczyny, białych stokrotek, trzy obręcze, zielona krepina lub zielona tkanina.
Rodzic układa zieloną krepinę – łąkę. Umieszcza na łące sylwety kwiatów – rozmieszcza je w sposób dowolny. Zastanawia się, czy łąka nie wyglądałaby ładniej, gdyby kwiaty rosły na niej w bardziej uporządkowany sposób. Pyta dziecko, jak można to zrobić. (Jeśli dzieci nie będą wiedziały, podpowiada, jakie kryterium zastosować). Dziecko układa sylwety kwiatów na łące według kolorów, a potem według kształtów. Przygląda się łące. Zastanawia się, kiedy łąka jest ładniejsza: wtedy, gdy kwiaty rosną w dowolny sposób, czy wtedy, gdy są uporządkowane według koloru lub kształtu. Przeliczanie kwiatów.
12. Zestaw ćwiczeń ruchowych nr 18.
Dla każdego dziecka krążek gimnastyczny i obręcz w jednym z kolorów: czerwonym, żółtym, niebieskim, zielonym; odtwarzacz CD, nagrania: skocznej melodii w żywym tempie i spokojnej melodii, bębenek.
- Wprowadzenie do zajęć. Dziecko maszerują po obwodzie koła, rytmicznie licząc do czterech. Na jeden – klaszcze w dłonie. Rodzic wręcza dziecku krążek, które będzie potrzebny do kolejnych zabaw.
- Zabawa orientacyjno-porządkowa – Motylki. Odtwarzacz CD, nagranie skocznej melodii w żywym tempie. Dziecko układa krążek w pewnej odległości od siebie. Rodzic proponuje, aby dziecko wyobraziło sobie, że jest motylkiem. Kiedy gra muzyka, motylek lata pomiędzy kwiatkami; na przezwę w muzyce siada na krążku.
- Ćwiczenie wyprostne – Bociany. Dziecko układa krążek na głowie, prostuje plecy, układają ręce na biodrach i powoli porusza się po całej sali, wysoko unosząc kolana – bociany chodzą po łące.
- Zabawa ćwicząca orientację i refleks – Żabki. Odtwarzacz CD, nagranie skocznej melodii w żywym tempie. Dziecko kuca obok swojego krążka. Przy dźwiękach tanecznej muzyki wstaje i swobodnie biega po pokoju. Na przerwę w muzyce i hasło: Bocian, jak najszybciej kucają przy krążku.
- Ćwiczenia mięśni nóg i mięśni brzucha – Dżdżownica. Dziecko leży na brzuchu. Dłonie, jedna ułożona na drugiej, umieszcza na krążku. Brodę opiera na dłoniach. Na sygnał chwyta krążek rękami z obu stron, unosi je w górę, tak jakby wyglądało przez otwór – dżdżownica szykuje się do wyjścia z ziemi. Po chwili wracają do pozycji wyjściowej (bo przez otwór widać ptaka), powtarza ćwiczenie.
- Ćwiczenie uspokajające. Odtwarzacz CD, nagranie spokojnej melodii. Dziecko siada skrzyżnie. Krążek układa na głowie. Zamykają oczy. Rodzic włącza nagranie spokojnej melodii. Dziecko rytmicznie oddycha, wsłuchując się w dźwięki melodii.