Zajęcia 06 – 09.04. – Przedszkole Samorządowe nr 2 w Libiążu

TEMAT TYGODNIA „GDZIE JEST WIOSNA?”

1. „Wizyta Pani Wiosny” – słuchanie opowiadania D. Kossakowskiej.

Zima chyba już długo nie będzie królować. Dzisiaj z rana zjawił się długo oczekiwany gość. Pani Wiosna postanowiła zająć miejsce swojej siostry Zimy. Najpierw odwiedziła śniegowego bałwanka. Dotknęła go delikatnie i coś szepnęła mu do ucha. Bałwanek zasmucił się i zaczął się topić.- nie smuć się bałwanku – powiedziała Wiosna – popłyniesz razem z krą lodową tam, gdzie jest mróz i śnieg. Pomachała mu na pożegnanie i poszła szukać kwiatów. Pierwsze wychyliły się ze śniegu przebiśniegi.

-Wstawać śpiochy – powiedziała Wiosna – wszyscy już na was czekają. Przebiśniegi nieśmiało podniosły swoje główki i spojrzały w stronę słoń-ca. Rosnąca nieopodal wierzba z niecierpliwością czekała na odwiedziny Wiosny. Dotyk Wiosny sprawił, że na wierzbie pojawiły się małe, szare kuleczki.

– Czas rozkwitnąć – pomyślała wierzba. Wszyscy czekają na moje bazie.

A Wiosna poszła dalej. na jasnym niebie pojawiły się piękne bociany. Wróciły do swoich gniazd z dalekiej podróży. Chyba mogę iść dalej – pomyślała wiosna. Inne kwiaty i zwierzęta też na mnie czekają.

Rozmowa na podstawie opowiadania.

Czyje miejsce zajęła Pani Wiosna?
Kogo najpierw odwiedziła Pani Wiosna?
Co stało się z bałwankiem gdy Wiosna go dotknęła?
Dokąd popłynął bałwanek?
Jakie kwiaty obudziła Wiosna?
Co pojawiło się na wierzbie gdy dotknęła ją Wiosna?
Jakie ptaki powitała Wiosna?

2. „Jaka jest wiosna?” – zabawa słowna.

Dziecko podaje słowa określające wiosna (ciepła, radosna, rozśpiewana, przyjazna, barwna, słoneczna, zielona, świeża, pachnąca, energiczna, budząca nas do życia, upragniona, wyczekana).

3. „Żaby i bociany” – zabawa ortofoniczna.

Rodzic ma dwa obrazki żaby i bociana. Kiedy pokazuje obrazek z bocianem, wtedy dziecko klekocze kle, kle, kle. Gdy pokaże obrazek żaby – dziecko kumka kum, kum, kum.

4. „Jak wygląda wiosna?” – wypowiedzi dziecka .

Dziecko wypowiada się na temat wiosennej pogody: temperatury powietrza, opadów. Mówi co dzieje się wiosną w świecie roślin i zwierząt.

5. „Wiosenny deszcz” – słuchanie opowiadania.

W słoneczny wiosenny dzień Hania wybrała się na spacer do parku. Idąc parkową alejką widziała poruszające się na wietrze listki. na gałęziach drzew siedziały ptaki i prowadziły poranne rozmowy. Słońce grzało swoimi gorącymi promykami drzewa, ptaki i ludzi. na trawie pod dębem bawiły się dwie wiewiórki. Przerzucały do siebie znalezionego pod drzewem żołędzia. A wiatr cicho szumiał, poruszał listkami, przeganiał lekkie chmurki. Nagle wiatr zaczął mocniej wiać. Słońce schowało się za chmurami, a na ziemię zaczęły spadać pojedyncze krople deszczu. Za chwilę pojawiło się więcej kropli, które spadały na ziemię jedna obok drugiej. Połączone krople tworzyły kałuże. Hania zaczęła szybko biec w stronę domu. Wskakiwała w kałuże, a woda rozpryskiwała się na boki. Kiedy dotarła do domu jej ubranie i buty były przemoczone. Ciepły wiosenny deszcz nie zaszkodził Hani, a na pewno pomógł wszystkim roślinom.

6. Wiosenny deszcz” – instrumentacja opowiadania.

W słoneczny wiosenny dzień Hania wybrała się na spacer do parku. Idąc parkową alejką widziała poruszające się na wietrze listki – tupanie, pocieranie dłonią o dłoń.

Na gałęziach drzew siedziały ptaki i prowadziły poranne rozmowy – na-śladowanie głosu ptaków – ćwir, ćwir, pi, pi, kra, kra

Słońce grzało swoimi gorącymi promykami drzewa gorącymi promykami drzewa, ptaki i ludzi – granie na talerzach

Na trawie pod dębem bawiły się dwie wiewiórki. Przerzucały do siebie znalezionego pod drzewem żołędzia – pojedyncze uderzenia w podłogę.

A wiatr cicho szumiał, poruszał listkami, przeganiał lekkie chmurki – szeleszczenie folią.

Nagle wiatr zaczął mocniej wiać – gwałtowne szelesty folią i kartką papieru.

Słońce schowało się za chmurami, a na ziemię zaczęły spadać pojedyncze krople deszczu – wolne uderzenia w pokrywkę.

Za chwilę pojawiło się więcej kropli, które spadały na ziemię jedna obok drugiej. Połączone krople tworzyły kałuże – szybkie uderzenia w pokrywkę.

Hania zaczęła szybko biec w stronę domu. Wskakiwała w kałuże, a woda rozpryskiwała się na boki – szybkie tupanie, klaśnięcia w dłonie.

Kiedy dotarła do domu jej ubranie i buty były przemoczone. Ciepły wio-senny deszcz nie zaszkodził Hani, a na pewno pomógł wszystkim roślinom.

7. „Zmienna wiosenna pogoda” – zabawa orientacyjno – porządkowa.

Dziecko spaceruje po pokoju. na hasło „słońce” – podnosi ręce do góry i zatacza małe kółka, na hasło „deszcz” – przeskakuje z nogi na nogę.

8. „Gimnastyka z rodzicem” – improwizacja ruchowa wiersza Agnieszki Olędzkiej z rodzicem.

Dobieramy się parami – dobieramy się parami