Temat tygodnia: W świecie muzyki
1. Ćwiczenia ruchowe.
- Zabawa „Bączek”. Dzieci Dziecko stoi na dywanie. Stawiając małe kroki, wykonuje obrót dookoła własnej osi. Na sygnał rodzica (dźwięki tamburynu lub klaśnięcie) siada w dowolny sposób na podłodze. Podczas powtórzenia zabawy wykonuje obrót w przeciwną stronę.
- Zabawa „Skaleczona pięta”. Dziecko staje po jednej stronie pokoju z wysuniętą do tyłu nogą, opartą na palcach (w zakroku). Przechodzi na drugą stronę pokoju, dosuwając nogę (zakroczną) opartą na palcach do nogi (wykrocznej) opartej na pięcie. Kolejne przejście na przeciwną stronę pokoju wykonuje ze zmianą nóg (zakrocznej i wykrocznej).
- Zabawa „Pieski i kotki”. Dziecko porusza się po dywanie na czworakach. Dziecko wybiera sobie czy jest pieskiem czy kotkiem. Na sygnał – dźwięki tamburynu lub klaśnięcie i hasło Pora wracać – dziecko w szybkim tempie idzie w kierunku rodzica, naśladując głośno szczekanie psów i miauczenie kotów.
- Ćwiczenia mięśni brzucha – Zajrzyj do kubeczka. Dziecko w leżeniu przodem, trzyma kubeczki w wyciągniętych rękach przed sobą. Na hasło Zaglądamy do kubeczka, unosi ręce i głowę do góry, trzymając je chwilę w tej pozycji, a następnie je opuszcza.
- Zabawa na czworakach – W prawo, w lewo. Kubeczki stoją na podłodze, dziecko maszeruje na czworakach dookoła nich w prawą, a następnie (po usłyszeniu uderzenia w bębenek) w lewą stronę.
- Ćwiczenia mięśni grzbietu i brzucha – Niezwykłe spotkanie. Dziecko w leżeniu tyłem, kubeczek trzyma w rękach wyciągniętych za głową. Jednocześnie wznosi ręce i nogi i dąży do spotkania rąk z kubeczkiem ze stopami. Następnie wraca do pozycji wyjściowej.
- Ćwiczenia oddechowe – Do góry i na dół. Dziecko w leżeniu tyłem, kubeczek ma położony na brzuchu. Przy wdechu – uwypukleniu brzucha – obserwuje wznoszenie się kubeczka do góry; przy wydechu obserwuje jego opadanie.
- Ćwiczenie równowagi – Jesteśmy uważni. Dziecko w pozycji stojącej, kubeczek ma umieszczony na głowie (do góry dnem). Wykonuje trzy kroki marszu, potem powolny przysiad i wraca do pozycji wyjściowej tak, aby kubeczek nie spadł.
- Zabawa bieżna Na drugą stronę. Dziecko ustawia się w szeregu po jednej stronie pokoju, kubeczki stoją na podłodze przed nim. Na hasło Na drugą stronę, dziecko podnosi kubeczki, biegnie na drugą stronę pokoju i ustawia je na podłodze.
2. Rozmowa na temat F. Chopina.
− Kim był Fryderyk Chopin?
− Co komponował? (Walce, nokturny, mazurki, etiudy, sonaty, polonezy, ronda, koncerty…). Fryderyk Chopin był polskim kompozytorem i pianistą. Urodził się ponad 200 lat temu w Polsce (Żelazowa Wola), a zmarł około 170 lat temu we Francji, w Paryżu. Już w wieku 7 lat wydał swój pierwszy utwór i zaczął koncertować w domach bogatych ludzi. Często w jego utworach pojawiają się elementy muzyki ludowej. Jako pianista był samoukiem. Ukończył studia w wieku 19 lat. Był muzycznym geniuszem. Gdy miał 20 lat, wyjechał do Francji. Do Polski już nie powrócił. Często koncertował, uczył gry na pianinie i pisał nowe utwory
3. Słuchanie wybranego utworu F. Chopina Nokturnu Des-dur
- Wypowiedzi dzieci na temat wysłuchanego utworu.
− O czym może opowiadać ten utwór?
− Co czułeś, słuchając go?
− Czy był on wesoły, czy smutny?
− Jakich barw użyłbyś, chcąc przedstawić jego nastrój?
− Jak można go przedstawić ruchowo?
- Ruchowe przedstawienie utworu. Dziecko dostaje paski bibuły. Porusza się po pokoju w sposób, jaki podpowiada im muzyka.
4. Zabawa graficzna „Instrument z cyfry”.
Dziecko losuje kartki z napisanymi mazakiem powiększonymi wzorami cyfr. Ma dorysować jakieś elementy tak, by powstał dowolny instrument. Np. z cyfry 3 lub 8 można otrzymać rysunek skrzypiec, wiolonczeli lub gitary, z 3 – trąbki, puzonu, z 1 – fletu… Dziecko może wymyślić własny instrument i nadać mu nazwę.
5. Swobodne wypowiedzi dzieci na temat: „Co to jest muzyka?”
− Czy wiecie, jak nazywają się muzyczne znaki?
Rodzic wyjaśnia, że muzyk, patrząc na nuty, potrafi przypisać im odpowiednie dźwięki. Na początku zapisu nutowego jest klucz wiolinowy. Rodzic demonstruje zapis nutowy.
6. Zabawa „Dyrygent”.
Dziecko wybiera sobie jeden instrument. Rodzic pełni rolę dyrygenta. Kiedy ręce dyrygenta są zbliżone do siebie, instrument gra cicho, kiedy zaś są szeroko rozstawione –instrument gra głośno. Po kilkakrotnym powtórzeniu rolę dyrygenta może przejąć dziecko.
7. Nazywanie muzyków grających na określonych instrumentach.
Rodzic pokazuje zdjęcia (obrazki) instrumentów, a dziecko nazywa muzyków grających na nich,
np. fortepian – pianista
wiolonczela – wiolonczelista
flet – flecista
klarnet – klarnecista
trąbka – trębacz
saksofon – saksofonista…
8. Zabawa połączona z maszerowaniem.
Dziecko maszeruje po pokoju i wykonuje polecenia, pokazuje odpowiednią nogę według słów rymowanki:
Hej, idziemy naprzód żwawo nóżką lewą, nóżką prawą.
Hej, maszerujemy drogą prawą nogą, lewą nogą.
I klaszczemy wciąż rękami nad głowami, nad głowami.
Potem z lewej, z prawej strony, no i podskok. Już zrobiony?
9. Rytmiczne wymawianie rymowanki.
Muzyka, muzyka wszędzie jest, słyszymy ją w lesie, na łące też.
Słyszymy ją w domu, gdy cicho jest, słyszymy ją także, gdy pada deszcz.
Muzyka, muzyka wszędzie jest.
10. Słuchanie fragmentu wiersza A. Nosalskiego „O dwunastu braciach”.
Wreszcie się zjawia maj wystrojony i bzu przynosi pełne brzemiona.
Przez całe ranki, całe wieczory gra na fujarce z wierzbowej kory.
− Jak nazywa się nowy miesiąc?
− Jak nazywał się miesiąc przed majem?
− Gałązki jakiego kwitnącego krzewu nam przynosi?
− Co jeszcze dzieje się w przyrodzie w maju?
• Oglądanie gałązek bzu, wąchanie go.
11. Praca plastyczna.
Rodzice oglądają z dziećmi film, następnie wykonują wspólnie jedną z tych zabawek lub instrumentów.
POWODZENIA !!!